Zoeken

donderdag 14 juli 2016

Hoe gevaarlijk is een spaarhypotheek?

Afgelopen dagen werd ik herhaaldelijk geattendeerd op een artikel uit De Telegraaf waarin gewezen werd op het risico dat je als huizenbezitter loopt wanneer je een spaarhypotheek hebt afgesloten bij een verzekeraar. In theorie kan Aegon morgen namelijk omvallen en dan is het maar de vraag wat er met de opgebouwde waarde in je spaarpolis gebeurt. Dat is een interessante vraag, maar tegelijk slaap ik er geen minuut minder om. In een wereld waarin een dergelijk groot bedrijf failliet gaat, hebben we namelijk allemáál een probleem. 


Daar komt bij dat het in mijn geval slechts om een bescheiden bedrag gaat: iets meer dan 44.000 euro. Zou je dat geld kwijtraken - en nogmaals: dat is heel theoretisch - dan is er nog geen man overboord. Bij een eventueel faillissement van een verzekeraar wordt eerst gekeken of de polissen bij een concurrent kunnen worden ondergebracht. Zou dat niet lukken (en zou zich niet op de valreep een Chinese koper melden zoals bij Reaal), dan zien we wel wat er gebeurt. Met een resterende looptijd van iets meer dan 3 jaar zie ik in de verte alweer land, dus erg lang hoef ik sowieso niet meer te watertrappelen.

Met een spaarhypotheek heb je ook wel heel andere problemen aan je hoofd. Zo ben je op verjaardagen toch een beetje de sukkel, omdat je niet profiteert van de krankzinnig lage hypotheekrente van dit moment. Ik kan me voorstellen dat heel veel huiseigenaren met een (bank)spaarhypotheek zich een hoedje zijn geschrokken als ze onlangs een nieuw, veel lager rentevoorstel van de bank ontvingen. In plaats van dat de woonlasten halveren (zoals bij de meeste andere hypotheekvormen) gaan ze bij een spaarhypotheek  netto vaak zelfs iets omhóóg. Dat is wel uit te leggen en uit te rekenen, maar eigenlijk niet te verkroppen.


Als mens (en daar hoef je helemaal geen huizenbezitter voor te zijn) moet je ook oppassen dat je je niet druk maakt om de verkeerde dingen en om geheel denkbeeldige gevaren. Om een voorbeeld te noemen: toen de meerkoet in de sloot achter ons huis jongen had gekregen, hield ik met een schuin oog de reiger in de gaten terwijl ik er totaal geen rekening mee had gehouden dat een buizerd enkele dagen later zowel de moeder als alle jongen te grazen zou nemen terwijl ze 's avonds "veilig" op het nest zaten. Je kunt in de eerste zin van deze alinea dus maar beter een punt zetten achter het woord "maakt".

Loopt uw spaarhypotheek gevaar? Vast wel, maar dat loop je zelf ook zodra je de voordeur achter je in het slot trekt en op pad gaat. Sterker nog: de meeste ongevallen gebeuren in en om huis, want het leven zit nu eenmaal vol gevaren. De kans bestaat dat je loopt te piekeren over de kans dat je verzekeraar omvalt en vervolgens zelf van een krukje valt omdat je zo in gedachten bent. Je moet dus proberen verstandig om te gaan met je geld en je geen slechte producten aan te laten smeren, terwijl je tegelijk je schouders ophaalt over onheilspellende krantenkoppen.


Nogmaals, als Aegon omvalt (of Nationale Nederlanden), hebben we allemaal een probleem, want dan praat je over Lehman in het kwadraat. De prepensioenuitkering die ik vanaf mijn 62ste zou moeten ontvangen komt van Aegon en de daaropvolgende pensioenuitkering van Nationale Nederlanden. Daarmee vergeleken is die spaarpolis van mijn hypotheek peanuts en zo kan ik nog wel even doorgaan. In dit systeem is alles zo met elkaar verweven dat er al snel een domino-effect ontstaat waar we uiteindelijk allemaal slachtoffer van worden.

Gisteren las ik weer ergens dat iemand een "2007-gevoel" had. Als dat klopt, dan krijgen we volgend jaar oktober een grote klap. Dat kan beginnen met de val van de Deutsche Bank, met een implosie van het Italiaanse bankwezen of een oplaaiende Griekse crisis. maar het kan net zo goed dat het allemaal - inclusief de brexit - met een sisser afloopt en je je voor niks zorgen hebt gemaakt. Het Klein Orkest zong ooit terecht dat je "sparend voor later" soms ook "sparend dood" gaat. Dat is zonde, maar het is nog veel triester om tobbend aan je einde te komen terwijl er geen vuiltje aan de lucht is en het allemaal vanzelf op zijn pootjes terechtkomt.