Meestal beginnen mensen al in het voorjaar te vragen wat je vakantieplannen zijn. Niet zo raar, want dan heb je iets om naar uit te kijken als je druk aan het werk bent en de dagen donker en druilerig zijn. Zelf heb ik zo lang van tevoren geen idee waar wij heen zullen gaan, al weet ik al wel wat de randvoorwaarden zijn. Tot dit jaar gingen we in de zomermaanden maximaal een week weg en ook niet verder dan maximaal 600 kilometer. Dat is dus het standaardantwoord als mensen vragen waar we in de zomer heen gaan: niet te ver en niet te duur.
Sinds een paar dagen staat er een tent in onze achtertuin die ik in elk geval laat staan tot het eindelijk eens écht mooi weer wordt. Dat ik daarvan soms plaatjes laat zien met als toevoeging #staycation, wil echter niet zeggen dat we de hele zomer verder nergens anders heen gaan. Zelf heb ik geen behoefte meer aan vakantie want ik kan mijn accu prima opladen in de achtertuin, maar ik heb ook nog een gezin. En dus huren we meestal ergens een huisje voor maximaal een week. En ook meestal ergens in Duitsland.
Dat we maar een week gaan, heeft twee redenen: de laatste vier jaar in loondienst moest er elke vijf weken weer een nieuw maandblad in de winkel liggen en dan kun je er als chef redacteur niet zomaar twee of drie weken tussenuit. Daarbij was mijn vrouw belast met de zorg voor haar hoogbejaarde moeder en kon, of wilde, ze haar niet langer dan een week alleen laten. In die periode zijn we zelfs een keer een hele zomer thuisgebleven en dat beviel helemaal niet slecht. Pas toen vroeg ik me namelijk af waarom mensen eigenlijk wég gaan. Wat het antwoord ook is, het is goed om je dat soort dingen af te vragen want zo vanzelfsprekend zijn al die vanzelfsprekendheden helemaal niet.
Zoals gezegd hoef ik niet op vakantie om tot rust te komen, om de accu op te laden of om eindelijk eens aan lezen toe te komen (al lees je dan voor de verandering wel eens een andere krant). Wel is het leuk om met zijn vieren tijd door te brengen, want vakantie heeft een heel andere dynamiek dan thuisblijven. Ik heb echter geen zin meer om 1400 kilometer te rijden naar Toscane om daar in een luie stoel neer te ploffen terwijl ik thuis precies zo'n stoel op. Dus huur ik een huisje voor het bedrag dat ik voorheen alleen al kwijt zou zijn geweest aan benzine en tol, op een plek waar andere mensen hun eerste plaspauze inlassen.
Mijn vrouw heeft voor het laatst in een vliegtuig gezeten in 1990 en ik toen ik nog als journalist werkte. Je kunt dus - zoals ik afgelopen weekend in Trouw las - naar de Filipijnen vliegen omdat je tienerdochters nog nooit in een niet-Westers land zijn geweest, maar dan is de kans groot dat je meer kwijt bent aan vaccinaties dan ik aan huur. Meestal kiezen we namelijk voor een huisje in een gebied dat nét buiten de echt populaire bestemmingen valt. Mijn kinderen vinden dat prima, zolang er maar WiFi aanwezig is en een zwembad in de buurt.
Het zijn leuke vakanties, maar geen vakanties waarmee je bonuspunten scoort op Facebook. We hebben meestal mooi weer, eten heerlijk, lezen boeken, maken wandelingen en bezoeken stadjes, maar als je vertelt dat je naar de Eifel gaat of naar het Zwarte Woud kijken sommige mensen je aan of je naar het ziekenhuis moet voor een MRI. Op zulke momenten vraag ik me wel eens af wat nou eigenlijk het echte doel is van een zomervakantie. Gaat het om de rust en de natuur en de cultuur of is het gewoon het zoveelste statussymbool?
Dat zal voor iedereen anders zijn, maar gisteren viel mijn oog op een bericht in het AD over het belang dat met name jongeren hechten aan "authentieke reiservaringen". Voor hen is reizen zo belangrijk dat ze daar liever voor sparen dan voor een huis, een bruiloft of een dure auto. Contact met de lokale bevolking is belangrijk net als het ontdekken van dat ene bijzondere plekje waar nog bijna geen toerist is geweest. Aan het slot van het bericht werd nog vermeld dat het diezelfde groep niet alleen ging om de reiservaring maar ook - of vooral - om "sociale bevestiging". Reizen is leuk, maar minstens net zo belangrijk zijn de reacties van vrienden op sociale media.
Kom op Gerhard, spring eens uit de band en boek een campervakantie naar Amerika. Je vrouw en kinderen zullen je eeuwig dankbaar zijn.
BeantwoordenVerwijderenNou ik zal me kwetsbaar opstellen dan: dit jaar naar de sprookjescamping in Hardenberg. Kom maar op met de sociale bevestiging :-)
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderenVakantie vieren doen we op een camping, 25 km verder dan onze woonplaats. In onze eigen stacaravan. Veel mensen verklaren ons voor gek, want wat moet je er. Nou, de kinderen zijn er veilig buiten, genieten dus de hele dag. Wij, de ouders, werken vanuit daar gewoon door de overige schoolvakantieweken. Dus zes weken camping voor de kids. Dat vinden wij tien keer fijner dan een week turlijke/italie of wat dan ook. Toegegeven, als ze wat groter worden willen we best wat van Europa aan ze laten zien.
BeantwoordenVerwijderenHet kan nog erger, als je uit vrije wil lekker thuis blijft, moet je ze dan eens zien kijken (en denken). :D
BeantwoordenVerwijderenMijn nam en ik maken fietstochten van een week of 3 - 4 in onze vakantie. Vorig jaar naar Rome gefietst. Snappen mensen ook niet echt, zeker niet als je zegt dat je hooguit 2 dagen in Rome bent en dan weer naar huis vliegt. "Wanneer heb je dan vakantie ?", wordt meestal gevraagd. Als ik zeg dat het ons om de reis gaat en niet om de bestemming, dan zie je het onbegrip.
BeantwoordenVerwijderenDit jaar fietsen we naar huis ! We gaan met de fietsbus naar Zuid Frankrijk en fietsen dan in 3 weken naar huis. Onderweg kamperen we, bij voorkeur op een goedkope Municipal camping, en we koken zelf. Heerlijk. Het belangrijkste van onze vakantie is het gevoel van vrijheid op de fiets, de hele dag buiten zijn, fysieke inspanning en het plezier van het samen iets leuks doen. Wat een ander ervan vindt, boeit me niet.
Nou Gerhard , persoonlijk heb ik het ook niet zo op vakanties , heb zelf 8 jaar in Frankrijk gewoond en dat was een mooie tijd maar om nou voor twee weken een dikke trip te maken , nou nee , ik heb er gewoon geen zin in. Wij gaan met drie kinderen naar een vakantiehuisje , een weekje of twee en dan ben ik het totaal zat.
BeantwoordenVerwijderenDe oudste (studeert inmiddels) wil liever niet meer mee maar dat hoeft natuurlijk ook niet , hij mag van mij op mijn kosten kiezen waar hij naar toe wil , als ik maar niet mee hoef.
Ik snap gelijk de heer Hormann dat als je het hele jaar vakantie hebt je niet staat te trappelen om eens lekker 1500 km te rijden voor een mooi strand , wij wonen hier aan het stand en als het heet is moet ik de kinderen bijna meesleuren , dus waarom 1500 km rijden.Heeft wel met leeftijd te maken , ben 55 jaar en helaas heb je dan weinig zin meer in lange ritten of vliegreizen.
Wij verhuizen eens in de zoveel jaar, zo hebben we iedere keer een nieuwe (mooie) omgeving.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenWij zijn gaan dit jaar voor het eerst in zes jaar met onze kinderen weer op vakantie. Voorgaande jaren zijn manlief en ik niet weggeweest of een lang weekend. Gewoon in eigen land.
BeantwoordenVerwijderenWe willen alleen naar een bestemming die in een dag te bereiken is en we willen in een vakantiewoning. Kamperen hebben we geen zin in. We gaan op vakantie voor de rust, natuur, wandelingen.
Ik ga graag op vakantie en heb een sterke voorkeur voor reizen naar Amerika. Daar huur ik dan het liefst een auto en dan zie ik het verder wel qua hotels, die hoeven niet speciaal duur te zijn. Maar al met al zijn het vaak bij elkaar wel dure vakanties. De sociale bevestiging blijft vrij beperkt, want tijdens de vakantie zet ik niets op internet om inbrekers niet op verkeerde ideeën te brengen en als ik eenmaal terug ben, dan vind ik het ook niet zo erg nodig om dan als soort mosterd na de maaltijd nog wat te plaatsen. Aan de andere kant vind ik het natuurlijk wel leuk als mensen positief reageren op mijn plannen/vakantie, maar daar zou ik hem niet speciaal op uitkiezen.
BeantwoordenVerwijderen