Zoeken

zaterdag 2 april 2016

Natuurlijk mis ik mijn collega's wel eens

Toen ik gisteren voor de camera's van RTLZ werd geïnterviewd over mijn nieuwste boek, kreeg ik de onvermijdelijke vraag of ik af en toe de gezelligheid van kantoor niet miste. Dat is geen rare vraag, want je hoeft niet eens heel goed te kunnen rekenen om te beseffen dat je tijdens een doorsnee werkweek je collega's vaker ziet dan je eigen partner. Dus ja, ik mis de lol en de ongein van een drukke redactie best wel eens. Maar nooit zo dat ik denk: kom, ik zet de wekker weer eens ouderwets op zeven uur en duik daarna lekker de file in.


Het was een leuk idee van de makers van het RTLZ-programma Money Talks: bij mij thuis komen filmen om te zien hoe een plakbandpensioen er in de praktijk uitziet. Als alles goed is, zie je me aanstaande dinsdagavond ouderwets filterkoffie zetten, een stukje tikken op de laptop aan de keukentafel, lekker ontspannen de krant lezen in het zonnetje en genieten van een goed boek met een glas wijn. Tussendoor vertel ik het een en ander over het hoe en waarom van een zelf betaald en zelf vormgegeven (vroeg)pensioen.

Ik geniet met volle teugen van deze nieuwe fase in mijn leven, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat deze situatie zaligmakend is. In mijn boek noem ik het plakbandpensioen nadrukkelijk geen panacee. Het is geen pasklare oplossing voor iedereen en zeker geen pasklare oplossing voor elk probleem. Er zitten een hoop voordelen aan deze situatie (bijvoorbeeld dat je op een zonnige vrijdag niet naar kantoor hoeft en lekker een paar uur kunt gaan fietsen), maar ook hier gaat het om keuzes maken en het afwegen en afstrepen van plussen en minnen.


Ik slaap tegenwoordig prima en heb nauwelijks nog stress (en zéker geen filestress of werkstress), maar ik heb ook veel minder geld te besteden en rijdt rond in een tien jaar oude Suzuki Alto. Ik mis ook best wel eens de saamhorigheid en flauwe humor van een weekbladredactie, maar dan heb ik het nadrukkelijk over de beginjaren. Toen hing er een dartbord aan de muur en begon de vrijdagmiddagborrel al rond het middaguur. Aan het einde van mijn journalistieke loopbaan zat ik als chef redacteur in mijn eentje in een kamer, omdat het woord "rompredactie" betekent dat je chef bent van jezelf en een heel leger onzichtbare freelancers.

Er zijn mensen die denken dat je al je problemen kunt oplossen door naar een ver land te emigreren, maar dat blijkt vaak een illusie. Je kunt op de vlucht slaan voor de westerse mentaliteit van meer en meer en op zoek gaan naar rust en ruimte, maar je neemt jezelf overal mee naar toe en moet er dus ook altijd zelf het beste van zien te maken. Datzelfde gebeurt met een plakbandpensioen als het mijne, dat je zou kunnen beschouwen als een statische - of zelfs omgekeerde - vorm van emigratie: ik kom vaak dagen achtereen niet verder dan de brievenbus en heb de actieradius van iemand met een fiets en een aardige conditie.

Op twitter merkte iemand op dat de euforie van een plakbandpensioen vanzelf verdwijnt en dat is terecht. Euforie verdwijnt namelijk altijd, net als de eerste verliefdheid of de vreugde van een nieuwe aankoop. Of je vroegpensioen een duurzaam succes wordt, hangt niet alleen af van je financiële situatie, maar ook van je gezondheid, de kwaliteit van je relatie en je leefomgeving, het weer, je humeur, je karakter, het welzijn van de mensen om je heen en de mentaliteit van diezelfde mensen.

5 opmerkingen:

  1. Gerhard, graag willen wij onze HORMANN HALF strategie toelichten. Naar aanleiding van een recensie in het AD kochten wij je boek Hypotheekvrij. Sinds dat boek is er een ware aflos rage losgebroken. Omdat wij In 2008 op de rand van de crisis nog een mooie tweekapper kochten met een nog mooiere aflossingsvrije hypotheek gaf dit boek een schokeffect en slapeloze nachten. Maar ook bewustzijn over financieren, dat er daarvoor niet was. Lange gesprekken volgden en schouders eronder! Al snel was duidelijk dat de extreme mate waarin jullie te werk gingen niet de onze was! Maar doelen werden gesteld en dat is bij ons de Hormann Half methode geworden. Wij willen de helft van onze hypotheek aflossen. Helemaal vrij dat gaan we niet halen maar we gaan voor de helft. Bij de omgekeerde werkweek is het een sterk van het ander afhankelijk. Ik werk al een omgekeerde werkweek en Hans is begonnen met een halve dag vrij in de week. Met als doel over 3 jaar een hele dag. Boek 4 was niet zo moeilijk want heerlijk in de tuin, wandelen en fietsen tijdens het nietsdoen is geweldig. Inmiddels hebben we het hele Pieterpad gelopen en lopen nu het kustpad. Het plakbandpensioen zojuist helemaal uit en ook hier weer van genoten. Ook nu zijn de doelen gesteld en opgeschreven in het boek. We genieten van je boeken al blijft hypotheekvrij favoriet! Groeten van twee Hormann hypotheekvrij fans!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Super leuk verhaal!! Succes met genieten en aflossen!

      Verwijderen
    2. Dank voor jullie reactie en jullie enthousiasme. In veel gevallen is deze 50%-strategie ruim voldoende, zeker als je die per direct al kunt combineren met een omgekeerde werkweek. Goed om te zien dat jullie net zo genieten van het leven als van mijn boeken ;-)

      Verwijderen
  2. Komen er niet langzaamaan nieuwe mensen op de lege plaats van je collega's?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zeker! Bovendien heb je nu meer tijd voor je familie en voor echte vrienden.

      Verwijderen