Na vier jaar is de aflospauze eindelijk voorbij

Hypotheekvrij! heeft veel mensen de ogen geopend, maar zelf waren wij nét gestopt met versneld aflossen toen dat boek verscheen. De eerste extra storting deed ik in het najaar van 2008, de laatste vlak voor de zomer van 2012. Het doel was in eerste instantie om korte metten te maken met het aflossingsvrije deel van onze hypotheek van in totaal 160.000 euro en dat was binnen vier jaar gelukt door fanatiek te bezuinigen en ijverig te sparen. Toen begon een aflospauze die voortduurde tot 14 juni 2016.

Nadat we gestopt waren met aflossen, zijn we overigens gewoon doorgegaan met sparen. Het enige verschil was dat we het geld niet langer rechtstreeks overboekten naar de bank (in mijn geval een verzekeraar), maar op een bankrekening parkeerden. Dat ging zo hard dat ons saldo op een gegeven moment net zo hoog was als de nog resterende hypotheek, waarmee je in zekere zin ook "hypotheekvrij" bent. Ik wist in ieder geval wanneer ik écht helemaal van mijn woningschuld verlost zou zijn, want het laatste stukje spaarhypotheek van 44.000 euro zou in maart 2025 automatisch worden afgelost.

Om die reden schrijf ik ook dat het goed is om elke vijf jaar even de balans op te maken en te kijken of je door moet blijven gaan met aflossen. Daarbij moet je je voortdurend afvragen wat je einddoel is en met welke reden je ooit begonnen bent met aflossen. Onze aflospauze had namelijk alles te maken met het feit dat ik een spaarpotje aan wilde leggen voor mijn plakbandpensioen. Van 60.000 euro op de bank kan ik mezelf vijf jaar lang een basisinkomen uitkeren van 1000 euro per maand, terwijl dat natuurlijk onmogelijk is als je dat geld gebruikt hebt om je hypotheek nog verder te verlagen.

In de herziene editie van Hypotheekvrij! die vorig jaar verscheen, schrijf ik dat het oudste deel van de hypotheekschuld (een klein 30.000 euro) in februari 2017 vanzelf wordt afgelost. Inmiddels is die datum zo dichtbij dat ik kan gaan aftellen. Tegelijk begon het een beetje te kriebelen omdat we al jaren niets meer hadden afgelost en ik steeds meer behoefte kreeg om een daad te stellen en actie te ondernemen. Die behoefte werd nog sterker toen ik me realiseerde dat ik alweer 64 kaarsjes uit moest blazen op mijn verjaardagstaart als mijn huis eindelijk helemaal van mezelf was, terwijl sommige lezers me links en rechts inhalen op weg naar een hypotheekvrij leven.

Het laatste zetje gaf de aanhoudend lage rente. In maart 2020 loopt de rentevaste periode van mijn spaarhypotheek af en daalt de rente waarschijnlijk van 6,9% naar een procent of twee. Bij een aflossingsvrije hypotheek of een andere variant spring je dan een gat in de lucht, maar met een (bank)spaarhypotheek loop je het risico dat je netto zelfs dúúrder uit bent omdat de (niet aftrekbare) premie ineens fors stijgt terwijl de (wel aftrekbare) rente daalt. Het kostte wat moeite om precieze cijfers boven water te krijgen, maar onze premie zou volgens mijn tussenpersoon in 2020 bijna verdrievoudigen als de rente nog steeds zo laag staat als nu.

En dus heb ik gisteren gedaan wat ik op pagina 235 van de vorig jaar verschenen voordeeleditie van Hypotheekvrij! al aankondig: ik heb de einddatum van de hypotheek vijf jaar naar voren gehaald zodat het einde van de rentevaste periode precies samenvalt met de laatste premiebetaling. De verzekeraar kwam al snel met een offerte over de brug waarbij ik eenmalig (binnen de toegestane bandbreedte) 6400 euro extra spaarpremie zou overmaken en de maandpremie met ingang van 1 juli 150 euro omhoog gaat. Lang hoefde ik niet over dat voorstel na te denken en nog dezelfde dag heb ik die 6400 euro overgeboekt.

Deze stap heeft een aantal voordelen, al is het alleen maar omdat ik nu kan zeggen dat ik over een kleine vier jaar helemaal hypotheekvrij ben (in plaats van over negen jaar). Nog mooier is het psychologische feit dat ik tien jaar voor mijn officiële pensioendatum uit de schulden ben en vanaf dat moment maximaal kan profiteren van minimale woonlasten. Maar het allermooiste is natuurlijk dat mijn extra inleg van 6400 euro op deze manier precies véértien keer zoveel geld oplevert als op een gewone spaarrekening (namelijk 6,9 procent in plaats van 0,5 procent). Zo betaalt die belachelijk hoge hypotheekrente die ik momenteel betaal zichzelf vanzelf terug.