Auteur van het stuk is "Pennestreek", maar je had er net zo goed "Gerhard Hormann" onder kunnen zetten, want het sluit naadloos aan op mijn leven en mijn levensfilosofie. In de hele column stuitte ik slechts op één piepklein verschilpuntje. Ik ben namelijk niet gestopt met werken omdat ik als werkloze vijftigplusser geen baan meer kon vinden, want ik ben twee keer uitgenodigd voor een gesprek en in beide gevallen betrof het een baan die me op het lijf geschreven was. Dat het op niets uitliep, lag vooral aan het feit dat ik onder geen enkel beding ooit nog vijf dagen op kantoor wilde gaan zitten van acht tot zes (want als hoofdredacteur ben je als eerste op kantoor en ga je pas naar huis als al het personeel al in de file staat).
Verder klopt het verhaal als een bus, want zodra je jezelf niet langer als "werkloos" ziet maar als "gepensioneerd" verandert alles. In mijn laatste boek besteed ik een heel hoofdstuk aan dat magische effect, omdat ik aan den lijve heb ondervonden dat hoe je iets definieert in hoge mate bepaalt hoe je het beleeft. Alle reden dus om het bericht te delen op Facebook en Twitter. Ik had dat nog maar nét gedaan (met als tagline: "Nóg iemand met een plakbandpensioen") of de telefoon rinkelde. Bleek ik een lezer aan de lijn te hebben die ik alleen van LinkedIn ken, maar die op zijn vijftigste óók met plakbandpensioen is en graag zijn verhaal kwijt wilde.
Zo was ik ineens een uur aan het praten met een wildvreemde die in een identieke situatie zat, maar tegelijk op een totaal andere manier het gat tussen nu en - pakweg - 2033 wilde overbruggen. Op dit moment zat hij, na dertig jaar te hebben gewerkt, in de WW en daar kon hij de komende jaren nog mee vooruit. Net als ik gebruikte hij die periode vooral om te testen of hij het met circa 1700 netto in de maand kon redden en dat bleek zo te zijn. Dat is meteen de eerste winst, want hoe minder huishoudgeld je maandelijks nodig hebt hoe minder spaargeld je achter de hand hoeft te houden.
Na een uur wist ik dat hij 750.000 euro spaargeld had, inclusief een ontslagvergoeding van anderhalf jaarsalaris. Van de helft van dat geld wilde hij een huis kopen om vervolgens hypotheekvrij te genieten van circa 2000 netto tot zijn échte pensioendatum. Dat enorme bedrag had hij bij elkaar kunnen sparen door langere tijd bij zijn ouders te blijven wonen, geen auto te kopen en hard te sparen tegen hoge depositorentes. Het gesprek voerde hij met een meer dan acht jaar oude blauwe Postbanktelefoon waarvoor hij nog maar net een nieuwe accu had gekocht.
Het gesprek ging niet alleen over de financiële kant van de zaak. Zo was hij op zijn 44ste ernstig ziek geweest waardoor hij een jaar lang uitgeschakeld was. Die gebeurtenis had hem doordrongen van het feit dat je beter nu kunt genieten dan later. Vandaar dat hij van plan was om hooguit nog wat tijdelijke klussen te doen tot zijn 55ste en daarna vooral leuke dingen te gaan doen. Tussendoor vertelde hij nog een smakelijke (hoewel inhoudelijk natuurlijk trieste) anekdote van een ambtenaar die tijdens een functioneringsgesprek op zijn werk dood was gebleven.
Daarmee is het verhaal nog niet afgelopen, want zojuist kreeg ik een bericht van een van de 334 mensen die vandaag definitief te horen hebben gekregen van werkgever IBM dat ze op straat komen te staan. Al die mensen gaan vandaag met lood in de schoenen naar huis, behalve deze ene ex-werknemer die de afgelopen jaren genoeg heeft afgelost en gespaard om het zonder baan uit te kunnen zingen tot zijn pensioendatum. Een plakbandpensioen is dus vooral een kwestie van vooruit kijken en tijdig maatregelen nemen.
Voor mijzelf was het vandaag hoog tijd om mijn goede voornemens in de praktijk te brengen. En zo stapte ik al om half tien op de fiets voor een rondje met de man van een vriendin van mijn vrouw die onregelmatige diensten draait en met wie ik dus regelmatig op een doordeweekse dag kan gaan fietsen. Dáár draait het uiteindelijk om bij een plakbandpensioen: alles alle financieel geregeld is en in orde lijkt, moet je zo min mogelijk met geld bezig zijn en zoveel mogelijk genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten