En zo stond ik toch weer in de file

Dat was nog eens een vuurdoop: amper twee dagen nadat ik de sleutel in ontvangst had genomen van mijn "nieuwe" auto, stond ik in een monsterfile die zich over een lengte van 35 km uitstrekte tussen Spijkenisse en Gorinchem. Uiteindelijk deed ik over het ritje naar Hilversum bijna drie uur en kwam ik maar net op tijd voor mijn lezing. Onderweg ontdekte ik meteen ook dat een Alto nóg minder status heeft dan een Panda.

Van tevoren had ik nog een grapje gemaakt tegen een medewerker van het televisieprogramma Radar dat ik graag een hapje mee wilde eten met de redactie, omdat ik dan "tenminste zeker wist dat ik op tijd was". Het ingeplande Radar College over schulden en systeemfouten zou beginnen om 20.00 uur en ik stapte al om half vijf in de auto voor een ritje dat onder normale omstandigheden nog geen uur duurt. Eenmaal ingevoegd op de A15 kwam ik echter terecht in een file die zich uitstrekte van mijn woonplaats tot aan Gorinchem en zich zo traag voortbewoog dat ik er bijna een half uur over deed om door de tunnel onder de rivier de Noord te komen.

Op de radio hoorde ik dat er eerder op de dag een ongeval had plaatsgevonden op de A16, waardoor de Moerdijkbrug urenlang afgesloten was geweest. De file waarin in terecht was gekomen bestond dus voor een groot deel uit forenzen die op weg naar het zuiden een andere route hadden gekozen. Eenmaal door de tunnel, maakte ik rechtsomkeert en koos ik de A16 richting Gouda hoewel het daar ook behoorlijk vast bleek te staan. Pas na anderhalf uur was ik bij Nieuwerkerk a/d IJssel en begon ik hem aardig te knijpen. Uiteindelijk kwam ik toch nog ruim op tijd op mijn bestemming aan (namelijk om tien voor half acht), maar na dit lichtelijk traumatiserende ritje wist ik een aantal dingen zeker:

- Als ik de volgende keer ergens een lezing geef, vertrek ik al om 1 uur 's middags, zoek een gezellige lunchroom op waar ik wat ga zitten lezen om vervolgens door de plaatselijke bibliotheek te snuffelen en te kijken of er nog leuke langspeelplaten te vinden zijn in de plaatselijke kringloopwinkel. Zo maak je er een gezellig uitje van in plaats van een stressobject.

- Met terugwerkende kracht verklaar ik mezelf voor ontoerekeningsvatbaar vanwege het feit dat ik in het verleden jarenlang op en neer ben gependeld van Rotterdam naar Amsterdam onder dezelfde tergende condities. Ik herinner me dat ik wel eens vanwege een verkeersinfarct helemaal binnendoor ben gereden van kantoor naar huis en er uiteindelijk bijna vier uur over heb gedaan. Ik zou liever elke dag droog brood eten dan dat ik weer vrijwillig elke werkdag in de file zou aansluiten.

- Mijn "nieuwe" auto (en ik gebruik die aanhalingstekens bewust om aan te geven dat ik hem pas twee dagen heb, maar dat hij al in 2005 van de lopende band rolde) rijdt prima en onderstreept nog eens dat ik in een auto die tien keer zoveel had gekost net zo lang in de file had gestaan. Op de terugweg ontdekte ik meteen ook dat hij nog lager in de pikorde staat dan een Panda, want toen ik de afslag Alblasserdam nam met een vaartje van 80 km/u werd ik links ingehaald door een snelle VW Golf hoewel er maar één rijstrook beschikbaar was. Nu rest alleen de vraag: hoe zuinig rijdt hij precies? Ik verklap het na de eerstvolgende tankbeurt.