Toen we nog echt fanatiek aan het aflossen waren - en dan heb ik het vooral over de periode tussen 2008 en 2012 - maakte ik al kennis met een rare paradox. Zo kostte het me geen enkele moeite om mijn vakantiegeld meteen na ontvangst door te sluizen naar de bank, zodat ik het zelf maar heel even in bezit had gehad en ik niet eens de kans kreeg om het te missen. Op dezelfde manier maakte ik zonder met mijn ogen te knipperen bedragen over naar de bank waarvoor je ook een leuke auto kunt uitkiezen in de showroom. Het leek wel of al dat geld dat ik heen een weer schoof geen enkele waarde meer had in het economisch verkeer en alleen nog zijn nut bewees bij het verlagen van de hypotheekschuld.
In die periode liet ik ook een foto van ons huis afdrukken op mijn bankpasje. Zo dwong ik mezelf om elke keer dat ik iets afrekende de vraag te stellen of ik dat geld niet beter kon gebruiken voor een volgende aflossing. Je kunt daarvan vinden wat je wilt, het werkte wel en wierp zijn vruchten af doordat we binnen no-time onze hypotheekschuld hadden gehalveerd. Het gekke was dat ik in die periode regelmatig achteloos 10.000 euro overboekte naar de bank, terwijl het me tegelijk de grootste moeite kostte om 2 euro 50 af te rekenen voor een kop koffie op een terras. Dat had overigens niet alleen met mijn hypotheek te maken, maar ook met het besef dat mijn baan op de tocht stond en ik niet wist of we al klaar zouden zijn met aflossen als ik ontslag kreeg.
Inmiddels zijn we een kleine tien jaar verder en resteert alleen nog een stukje spaarhypotheek dat over 23 maanden vanzelf afloopt. Om die reden hoeven we ook de broekriem niet langer aan te halen, al bleek dat in mijn geval toch nog noodzakelijk omdat ik van spijkerbroekmaat 32 was teruggegaan naar maat 31. Het gevolg was dat ik in de kast alleen nog broeken had liggen die versleten waren of veel te groot. Dat maakt niet veel uit wanneer je in de tuin aan het werk bent, maar op een gegeven moment vond ik het toch een beetje armoedig worden allemaal. En dus liep ik afgelopen zaterdag een kledingwinkel binnen met niet meer dan het vage voornemen om tenminste één nieuwe spijkerboek te kopen.
Dankzij een vriendelijke verkoopster van mijn eigen leeftijd die met verve de rol van echtgenote op zich nam en voortvarend het ene kledingstuk na het andere uit het rek viste, stond ik even later bij de kassa met drie nieuwe spijkerboeken, één korte broek en vijf overhemden. Omdat de betreffende winkel 85 jaar bestond, kreeg ik 15% korting (en kreeg ik in feite die korte broek cadeau) maar dat kon niet voorkomen dat ik een bedrag moest pinnen dat aardig in de buurt kwam van onze huidige maandlasten. Natuurlijk is dat een eenmalige actie, maar het hielp wel om in één klap van mijn koopschroom af te komen en friste ook meteen mijn garderobekast op.
Uiteindelijk was het daar ook om te doen, want erg rationeel is het op zich niet om drie nieuwe lange broeken te kopen terwijl het bijna april is en ik vanaf dat moment zes maanden lang (of langer) in een korte broek rondloop. Met deze aankoop laat ik echter zien dat er na al dat fanatieke aflossen vanzelf een periode aanbreekt waarin bezuinigen helemaal niet meer aan de orde is. Tegelijk neem ik alvast een voorschot op de periode die na 1 maart 2020 aanbreekt (en waar ik later nog eens uitgebreid op terug zal komen). Vanaf dat moment vallen onze woonlasten namelijk in één klap weg en zou ik elke maand bijna 500 euro aan nieuwe kleding kunnen uitgeven - of aan wat dan ook - zonder dat onze koopkracht daardoor wordt aangetast.
Dat zal inderdaad een apart gevoel geven, dat je "zomaar" je geld aan iets uit mag/kan geven, terwijl je dit jaren niet hebt gedaan, met een hele goede reden! Ik ben ook jaren heel spaarzaam geweest voor mijn droomreis met de kinderen. Die reis heeft vorig jaar plaatsgevonden, en je raadt het al, ik ben niet zo heel spaarzaam meer. natuurlijk sparen we, maar als ik wat terug moet boeken van onze spaar, heb ik daar niet zo heel veel moeite mee... Maar we hebben weer een nieuw spaardoel gesteld, wat eigenlijk begin volgend jaar gerealiseerd moet zijn, dus ik ben nu weer in de spaarmodus en niet in de uitgeefmodus! Helpt zeker als je een doel hebt, in mijn geval wel.
BeantwoordenVerwijderenEr Zal altijd wel een spaardoel blijven. Hier is het huis ook afgelost en nu laat ik een nieuwe keuken plaatsen, vorig jaar is er een nieuwe badkamer geinstallleerd. Dat zijn 'grote' bedragen. Het is gewoon lekker als dat geld er is en dat je niet zelf hoeft te klussen om het voor elkaar te krijgen. Ook komt er een grote klus en uitgave in de tuin aan over een paar jaar. Er zal altijd wel iets aan onderhoud aan het huis blijven.
BeantwoordenVerwijderenMijn ervaring is,dat jaren spaarzaam leven een soort tevredenheid geeft. Nu de magere jaren voorbij zijn,heb ik weinig behoefte om veel meer geld uit te geven.
BeantwoordenVerwijderenHet is altijd goed om wat geld uit te geven aan eerste levensbehoeften. Kleding, eten en een fatsoenlijk dak boven je hoofd, veel meer heeft een mens niet nodig. Wij hebben deze maand eindelijk de vloer laten isoleren. Wat een verschil in comfort! Voor de energiebesparing moet je het niet doen, maar we zijn nu echt van die koude vloer af. De spaarrekening zal helaas wel een (hopelijk tijdelijke) dip laten zien.
BeantwoordenVerwijderenWat een lekker gevoel dat je die schuld niet meer hebt en hard hebt kunnen aflossen. Knap!
BeantwoordenVerwijderenHi Gerhard, grappig ik heb wel eens gelezen over het verschil tussen mannen en vrouwen bij winkelen. Vrouwen struinen de hele winkelstraat af, en een man koopt alles bij één winkel. Je valt duidelijk in de ene categorie.
BeantwoordenVerwijderenHet verschil tussen (be)sparen en weer uitgeven geef je mooi aan, er is ook nog een tussenweg. Je had vergelijkbare kleding mogelijk voor een stukje minder kunnen kopen bij bijvoorbeeld een outlet store. Zo kocht ik laatst 4 mooie polo shirts met 70% korting. Met het overgebleven geld kun je weer wat anders leuks doen. Zo wordt opnieuw uitgeven in combinatie met blijven besparen een mogelijkheid om meer te doen voor hetzelfde bedrag.
Het overboeken van geld naar de hypotheekschuldenberg is eigenlijk het verplaatsen van geld. Geen spaarrente, maar minder hypotheekrente.
BeantwoordenVerwijderenGeld uitgeven moet je leren. Nu ik niet werk en pas vier broeken kocht bij peek en cloppenburg vertelde de vrouw bij de kassa en de verkoopster dat ik hier minstens tot het najaar plezier van had.
Tot het najaar? dacht ik. Nou, maar ik werk niet meer, dat worden vele jaren extra. Het toverde een glimlach op mijn gezicht. Geld verdienen toch.
Het is dat ik af en toe een paar nieuwe kledingstukken moet hebben omdat ik vind dat ik er een beetje netjes uit moet zien op mijn werk. Eigenlijk geeft alleen een stapeltje 2e hands CD’s uit de kringloop me nog voldoening. Aflossen is al 5 jaar klaar. Zijn door blijven leven zoals altijd hedaan. Nog een paar jaar en dan kunnen we, als we willen, beide stoppen met werken. Theoretisch rond ons 50e. De inkoper van een voormalig werkgever zei altijd: “zo lang het niet gratis is, kan er altijd nog wel een paar cent van af”. Veel leuke dingen zijn gratis, of bijna gratis. De sleutel ligt bij je uitgaven. Daar heb je de meeste invloed op. Inkomsten niet altijd.
BeantwoordenVerwijderenEerlijk gezegd geef ik normaal gesproken ook alleen geld uit aan (tweedehands) elpees en af en toe een kop koffie in de bioscoop. :-)
VerwijderenIk heb al eens vaker gereageerd over de gulden middenweg, ik vind het dan ook grappig te lezen dat er vaak in uitersten wordt geconsumeerd! of ineens alleen maar aflossen en niets meer uitgeven aan zaken die het leven veraangenamen en als het weer kan dan ineens dienen er zich weer andere projecten of reguliere zaken aan. Ik kan het wel een beetje vergelijken met het jaarlijkse dieet fenomeen wat ook voor veel mensen een jojo effect heeft. Kennelijk is de mens minder geschikt om de middenweg te kiezen zodat het een (1)bereikt kan worden maar het andere ook!!! lijkt mij persoonlijk een leuker en dragelijker alternatief door de jaren heen. Je zal maar net het loodje leggen na jaren van bezuinigingen terwijl je anders misschien die mooie reis met je gezin nog had meegemaakt!! En zoals ik lees kan Gerhard het dan toch ook niet laten eens lekker geld aan zichzelf uit te geven waardoor hij er weer als het mannetje bijstaat! ik denk dat zijn vrouw dat toch stiekem ook liever heeft!
BeantwoordenVerwijderen