Dat zuinig leven en weinig geld uitgeven een wijze les is en
al snel een lifestyle wordt (of misschien moet ik wel zeggen: een tweede
natuur) is een heel ander verhaal. De belangrijkste reden om mijn boek
Hypotheekvrij! te schrijven, was om te vertellen dat je van aflossen een ander
mens wordt en ook heel andere dingen belangrijk gaat vinden. Toen ik voor het
eerst een flink bedrag naar de bank overmaakte, wist ik zelf ook nog niet dat
er vanaf dat moment geen weg meer terug was.
Inmiddels ziet de wereld er heel anders uit dan in november
2008, toen wij de boel radicaal omgooiden en schoon schip begonnen te maken.
Mensen worden werkloos, zitten opeens met een pensioengat of komen niet meer
rond door de lastenverzwaringen die deze regering ons probeert te verkopen als
“bezuinigingen”. Om die reden was ik al van plan om een plafond in te bouwen
voor elk verjaardagscadeau dat ik vanaf nu vroeg of weggaf. Kan makkelijk, want
voor een tientje koop je tegenwoordig al twee cd’s als je een beetje slim
shopt.
Maar ook dat is alweer een achterhaalde gedachte, nu er ook
op verjaardagen een soort informele ruileconomie aan het ontstaan is. Zo kreeg
mijn vrouw vorig jaar van de buurman een tegoedbon voor 5 te vangen mollen (we
wonen nogal landelijk moet je weten) en bakte zij zelf voor de andere buurman
een rabarbertaart toen hij 62 werd met daarbij de uitnodiging om straks op een
warme zomerdag gezellig zelfgemaakte parmigiana te komen eten aan de slootkant
in onze achtertuin.
Goed voor de portemonnee én goed voor de sociale contacten.
Bovendien krijgen attenties zo vanzelf weer iets terug van wat het woord
eigenlijk al belooft en wordt het iets écht attents: het is gemaakt met
aandacht en er is over nagedacht. Op vaderdag werd ik dan ook aangenaam verrast
door mijn oudste zoon (die inderdaad alweer veel te oud is om op school
knutselwerkjes te maken) die een zelfgemaakte cartoon af had laten drukken op
een schort. Hij zit op de kunstacademie in Breda en onderstreept op deze manier
nog eens dat dat niet voor niks is én dat koken inderdaad een kunst is…