Een pensioenkorting ter grootte van een pakje sigaretten

Langzamerhand begin ik te geloven dat Marianne Zwagerman wel een beetje gelijk heeft met haar bewering dat Nederland een soort "rubberentegelparadijs" aan het worden is. Niet alleen wordt er meteen code geel afgeroepen zodra er meer dan een paar millimeter regen valt, ook het journaal spreekt omineus over dreigende pensioenkortingen voor miljoenen Nederlanders terwijl even later blijkt dat het om hooguit 5 euro gaat. En dan ook nog eens bruto.

De landelijke dagbladen deden er de volgende dag nog een schepje bovenop. Het was nog net geen voorpaginanieuws (zowel de Volkskrant als de Telegraaf openden met een verhaal over "vluchtelingen"), maar de koppen suggereerden dat er zwaar weer op komst was voor de groeiende groep gepensioneerden met een aanvullend pensioen. Opvallend is dat alle kranten daarbij gebruik maakten van het woord "dreiging", wat doet vermoeden dat ze dat rechtstreeks uit het persbericht hebben overgenomen. In werkelijkheid blijkt het allemaal reuze mee te vallen, want het gaat in eerste instantie slechts om een kleine groep ouderen (200.000 mensen) en de verwachte kortingen zijn te verwaarlozen.

Ik weet niet goed wat ik hiermee moet. In mijn hoofd zie ik mensen zitten aan rijkelijk gedekte tafels met daarop de heerlijkste gerechten. In plaats van te genieten van al het heerlijks dat de ober hen presenteert, zeuren de aanwezigen slechts over het feit dat het zoutvaatje bijna leeg is. Vermoedelijk is het in ons land al zo lang geen oorlog meer geweest dat we de deurbel van de buren aanzien voor een luchtalarm. Het lijkt soms wel of we onbewust verlángen naar echte problemen want bij elke grote bomaanslag nemen media en politici heel makkelijk en snel het woord "oorlog" in de mond terwijl daar absoluut nog geen sprake van is.

Natuurlijk is het niet leuk om gekort te worden op je pensioen, zeker niet als het om de zoveelste achteruitgang in inkomen gaat. Door een wijziging in het belastingstelsel zijn veel gepensioneerden er per 1 januari al aardig op achteruit gegaan en dan zit je niet te wachten op wéér een verlaging. Zelfs al gaat het maar om een paar euro, het staat in schril contrast met al die jubelverhalen van een paar jaar geleden over het feit dat wij on ons land het meest solide pensioenstelsel ter wereld zouden hebben.

Media zouden echter best iets terughoudender mogen worden in hun berichtgeving, want zo lijkt het wel of alles moet worden opgeklopt tot iets ergs. Ik durf (als oud-journalist) zelfs best te beweren dat het eigenlijk helemaal géén nieuws is dat 200.000 mensen er misschien 5 euro op achteruit gaan. Een van mijn volgers op Twitter vergeleek die korting met een diepvriespizza, maar je kunt ook zeggen dat het netto één uurtje parkeren in Rotterdam is. Psychologisch gezien voelt het aan als een achteruitgang, maar het doet geen pijn in je portemonnee en veroordeelt je niet meteen tot de voedselbank, zelfs niet als je een paar jaar achtereen met 5 euro bruto per maand gekort wordt.

Wellicht verwoordt deze berichtgeving een vaag en breed gedragen ongenoegen en komt het voort uit een onbestemde angst voor wat de toekomst brengen moge, maar 15 millimeter regen is geen moesson en een pensioenkorting van 5 euro is wat mij betreft een klucht van John Lanting. Toen het journaal met dit nieuws opende, dacht ik echt even dat dit een slechte grap was en nam ik me heilig voor dat boek van Marianne Zwagerman te gaan lezen. Ik weet niet of ik haar mening deel dat Nederland een "laf land" is, maar het is alvast wel een onnodig bang land dat vaak ook onnodig bang gemaakt wordt.